امشب نمایش (شب‌نشینی با مولیر) به کارگردانی داود فتحعلی‌بیگی رو دیدم.
یه اجرای ترکیبی و جذاب بین تئاتر کلاسیک و سنتی سیاه‌بازی، که با وجود رونق کم تئاتر، واقعاً ارزشمند بود.
نمایش، در کنار لحظات خنده‌دار و دوست‌داشتنی، رگه‌هایی از ریاکاری و دورویی آدم‌ها رو هم به تصویر کشیده بود، یه تلنگر به خودمون که گاهی پشت خنده‌ها، نقاب‌هایی هست.
یه خسته نباشید حسابی به داود داداشی عزیز و همه‌ی هنرمندان این نمایش.
دم همتون گرم! خوشحالم که تونستم این کار قشنگ و با معنا رو ببینم.