پرداختن به موضوع سوگ کار دشواری است و اینکه شما جسارت پرداختن به این ایده داستانی را داشتید دستمریزاد.
سوگ یک چرخه بی پایان است که هر روز صبح آغاز می شود و اینکه قرار نیست هیچ فردای فردای فردای فردایی چیزی عوض شود یا تغییر کند. مثل گیر افتادن در یک چرخه معیوب یا دور باطل که تا هفته ها، ماهها و حتی سالها و چه کسی می داند تا کی ادامه دارد.
فضای صحنه خوب بود، میز شام جایی است که شبها همه خانواده دور هم جمع می شوند. دور هم جمع می شوند و یادشان می افتد که پدر نیست، پدر چه بود و چه نبود. و همزمان در مورد دو چیز متضاد از پدر، از خوبی ها و بدی هایش صحبت می کنند. تلاش سختشان برای جایگزینی فردی برای نقش پدر ، تغییر هویت مادر چقدر این فرایند سخت و طاقت فرسا خوب نشان داده شده بود.
و چقدر کندی، تلخی و ناگذرا بودن این دوره که واقعا تمامی ندارد و انگار هر صبح دوباره باید دوره جدیدی از سوگ و بی پدری را آغاز کرد.
عدم برقراری ارتباط با موضوعی طبیعتا باعث می شود کندی ریتم آن را بیشتر هم احساس کرد. امتیاز من ۵ بود و اینکه جسارت کردید در مورد موضوعی نوشتید که عده اندکی آن را درک و با آن ارتباط برقرار می کنند و همه نقدها را به جان خریدید بهتان خدا قوت می گویم.
نورپردازی مناسب با کار بود. فضا سنگین و سیاه سوگ خوب بهش پرداخت شده بود.
و وسط تمام این بدبختی ها یکی مدام با صدای بلند و واضح بشاشد به ... دیدن ادامه ›› زندگی که قبلا به آن از قضای روزگار شاشیده شده است. چقدر دنیای این خانواده با آدم‌های بیرون تفاوت کرده بود این را در مواجه با آن دو مرد می شد فهمید. و آزاده صمدی که از پس کار بر آمدند.
اصلا زمان را متوجه نشدم آنقدر که همراه بودم. حتی متوجه شدم کار به جای یکساعت و نیم یکساعت بیست دقیقه اجرا رفت.
پایان خوبی داشت سوگ و دشواری های ناشی از آن تمامی ندارد و اگر پایان می خواهید نمایش را دوباره از اول ببینید.