مطالب ارائه‌شده بسیار پراکنده و گسسته بودند، به‌گونه‌ای که میان بخش‌های مختلف هیچ انسجام یا پیوستگی معناداری مشاهده نمی‌شد. حذف هر یک از بخش‌ها، خللی در کلیت اثر ایجاد نمی‌کرد و تأثیری بر فهم مخاطب نمی‌گذاشت. پایان‌بندی نیز ارتباطی با بدنه اصلی نداشت و فاقد هماهنگی لازم با مسیر طی‌شده در متن بود.