نقدی بر نمایش جسورانه (دورهمی بانوی اول) با نگاهی متفاوت به دیکتاتورها و نقش زنان در تاریخ

نمایشی خلاقانه و جسور، با روایتی تازه از زندگی و روابط سه تن از مشهورترین دیکتاتورهای قرن بیستم: آدولف هیتلر، بنیتو موسولینی و اسامه بن‌لادن، که هر کدام در برهه‌ای از تاریخ، سرنوشت‌ساز و ویرانگر بوده‌اند. نمایش با تلفیق موسیقی زنده، آوازهای خوش‌ساخت و استفاده از لباس‌های برازنده، توانسته بود فضایی چشم‌نواز و گوش‌نواز خلق کند.

آنچه این اثر را متمایز می‌کرد، نگاه متفاوتش به جایگاه و نقش زنان در بطن این تاریخ مردسالار بود. بخشی که در بسیاری از روایت‌ها نادیده گرفته شده، اما در این نمایش با دقت و احترام بازگو شده بود. انتخاب این زاویه‌ی دید توسط نویسنده و کارگردان، قابل‌تحسین و هم‌سو با دغدغه‌های من بود؛ و به شخصه از این روایت متفاوت لذت بردم.

گروه موسیقی همراه، همخوانی قابل‌توجهی با فضای نمایش داشتند و توانستند حس و حال هر صحنه را تقویت کنند. بازی خانم فیروزآذر، چه از منظر اجرا ... دیدن ادامه ›› و چه از نظر جایگاه در نمایشنامه، یکی از نقاط درخشان اثر بود و بازخورد بسیار مثبتی از تماشاگران دریافت کرد.

در کنار نقاط قوت، مواردی نیز وجود داشت که قابل تأمل بود. تسلط اجرایی کمتر خانم محقق، تپق‌های مکرر، و ناهماهنگی‌هایی در برخی بخش‌های پرفورمنس، از جمله ضعف‌های اجرایی بودند. همچنین، شوخی‌ها و عناصر طنز گاهی ناپخته و اغراق‌شده به نظر می‌رسیدند. البته می‌توان این موارد را تا حدی به محدودیت‌های اجرایی یا تجربه‌ اندک در نگارش طنز نسبت داد. با این حال، با توجه به جایگاه خانم رهنما در عرصه هنر، امکان بهره‌گیری از مشاوره طنزپردازان حرفه‌ای وجود داشت که شاید می‌توانست به پویایی بیشتر اثر کمک کند. با این حال، حتی همین تلاش محدود در طنزآفرینی، زیبایی خاصی به اثر بخشیده بود.

در مجموع، آنچه این نمایش را ارزشمند می‌سازد، جسارت در انتخاب سوژه و پرداختن به بخش مغفول‌مانده‌ای از تاریخ زنان است. این جسارت و دغدغه‌مندی، شایسته تقدیر است. به‌عنوان مخاطبی علاقه‌مند، خود را موظف می‌دانم از خانم رهنما و تیم همراهشان بابت این تلاش ارزشمند صمیمانه قدردانی کنم.