نمایشی موزیکال با آوازهایی گوشنواز و حرکات گروهی چشمنواز که از طراحی لباس خوبی بهره و به متن اصلی نمایشنامه پایبند است. در این اثر، بازی سروش کریمینژاد، شاخص و بازی دیگر بازیگران متعادل است. اما طراحی صحنه که به خصوص ردیفهای جلو را در نظر نگرفته، همگام با صدابرداری بسیار ضعیف به ویژه در زمان گفتار بازیگران و نورپردازی بعضاً نامتوازن، با وجود نکتههای مثبت بسیار و زحمات فراوان، ضربههایی کاری به اثر وارد کرده است. پیشنهاد میشود با توجه به رویکرد نویی که در اثر نسبت به متنی کلاسیک وجود دارد، حتما نسخهای صوتی البته با کیفیت صدای مناسب در قالب نمایشنامهیی رادیویی و به شکل کتابی صوتی منتشر شود. مطمئنا با استقبال مواجه و در یادها ماندگار خواهد ماند.