اهدای عضو به نظرم خوبه ، باعث میشه ، یکی رو به زندگی برگردونی مثل زندانی محکوم به اعدام رو نجات میدی ، خونواده طرف خوشحال میشوند و در افکار خودشان برایت فاتحه میخوانند. و بعد از مدتی فراموش میکنند.

چقدر لذت بخش هست ، اعضای بدنت دوباره جریان پیدا کنند و در کالبد جدیدشان حکومت کنند.
ولی از کجا بدانم صاحب جدید قلبم ؛ وجدان پاکی دارد یا نه ، آیا وفادار هست یا نه آیا شایسته اش خواهد بود یا نه ؟؟
آیا قلبم دوباره عاشق میشود؟
اگر عاشق شد که کلاهم پس معرکه هست ، مگر قلب یکبار عمیقا عاشق نمیشود ؟ اگر خیانت کند من چه کنم ؟ آخر من قول دادم که قلبم برای اوست ، قلبی که بیست و چهار سال برای من کار میکند. اگر خدایی ناکرده عاشق بشود گناهش گردن چه کسی خواهد بود؟
در نوشته شب گذشته ام اشاره داشتم که ، این نوشته ها را من نمینویسم ، بلکه قلبم هست که سوق میدهد به مدار افکارم و انگشت هایم مامور میشوند ... دیدن ادامه ›› و معذور و نوشته ها تخلی میشوند روی این صفحه مانیتور.
آیا بافت های عصبی و مغزی ام ، که سرشار از وفاداری بود در کالبد جدید باعث انقلاب در افکارش خواهد شد یا نه ؟
اگر قلبم در کالبد جدیدش غم را زاده کند بر افکارش چه کنم ؟ آیا آن دنیا در آسایش خواهم بود یا نه ، آیا وقتی شاد بود خیری به من خواهد رسید یا نه ؟
من آماده ام که در این تقویم هر روزش را خاطره ساز باشم ، ولی یواش یواش دیدگاهم عوض میشود ، درست هست خاطره ساز خوب بعد از رفتن ؛ زنده هست ولی اهدای عضو باعث تولد دوباره در اعضای بدن میشود ودوباره خاطره های جدیدی را خواهند ساخت برای نفراتی که من نه آن ها را خواهم شناخت و نه خواهم دید.
چشم ها نیز اهدا میشود؟
این آزار بر انگیز هست ، دوست ندارم چنین اتفاقی بیوفتد. چشمی که در لحظات آخر عکس او را که تمام افکارم برای رو بود ، تمامی خاطره هایم را باهمدیگر بودیم با استفاده از پلک هایم عکس میگیرد و و بر حافطه ام میفرستد ، تا ابد بماند و نگاهش کنم و یادم باشد همین چشم ها بود که مرا ویرانه کرد در روزگاری که نمیدانستم ویرانه بودن یعنی چه؟
نمیدانستم دردی که قلبم در انتظار میکشد و چشمانی که چشم به راه هستند و افکاری که هزاران راه میرود تا ...

جمله آخرم را میگویم :
آیا با این حال اهدای عضو باز هم خوب هست ؟؟؟
حوصله ای ندارم. نمیدانم متنی که نوشتم به درد میخورد یا نه ، آیا هیاهو به وجود می آورد یا نه ، آیا و آیا و آیا های دیگری که تکبر را دوشت ندارد.

✍️ علی جعفری.