لینکلیتر به نکتۀ جالبی اشاره می‌کند؛ مشکل اما آن بخشی است که نمی‌گوید. بله، پیش‌فرض‌های ذهنی و حُبّ و بُغضِ شخصی می‌تواند معنا کردنِ ما را معیوب کند تا آنجا که با اطلاعات ناکافی، به غلط نتیجه‌گیری کنیم؛ اما در عین حال می‌تواند باعث شود اطلاعاتِ موجود و واقعیاتِ مُسلَّم را نیز نادیده بگیریم؛ مثال؟ مرگ! به راستی اگر به مرگْ طبقِ اطلاعات موجود و واقعیات مسلم، آن‌گونه که شایستۀ آن است توجه می‌کردیم، نحوۀ زندگیِ ما تا چه میزان متفاوت می‌بود؟

«اگر بنده خدا أجل و پایان کارش را مى‌دید، با آرزو و فریب آن دشمنى مى‌ورزید.» (نهج البلاغه، حکمت ۳۳۴، ترجمۀ دشتی)

و شاید اصلی‌ترین قابلیتِ سینما در همین‌جاست: ترغیبِ مخاطب به دیدنِ آنچه که نمی‌خواهد ببیند؛ و نگارنده شخصاً قدرت و قابلیتِ شگفت‌انگیزِ سینما را در این زمینه تجربه کرده است.

#آرزو #داستان #ریچارد_لینکلیتر #سینما #فیلم #مرگ