واقعا عشق زورش خیلی خیلی زیاده آقای فلاح. چه کردید با ما. مسخ شدیم روی صندلی کوچک سالن شیشهای.
قدیمتر وقتی میرفتم تیاتر میدیدم ذهنم پرواز میکرد از سالن میزد بیرون و روزها و بعضی وقتها هفتهها بعد برمیگشت سر جاش. این روزها نمایشهای خوب و بد میبینم و فکر میکردم عدم پرواز خیال ارتباط داره به کهولت سن. بعد از اجرای شما فهمیدم دلیلش چیز دیگریست.
تا خیالم به کالبدش برگرده نمیدونم تو اون سالن چه اتفاقی افتاد، اما هرچه بود باعث شدید حسی که سالها از تجربهاش محروم بودم، دوباره تکرار بشه.
از سایر عوامل مخصوصا پوریا پارسیان عزیز هم سپاسگزارم