نقد قدرت و کالیگولای مدرن / حمید نامجو

نگاهی به نمایش کالیگولا در تئاتر شهر
نمایش «کالیگولا» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد مصطفوی درواقع ترکیبی بدیع و زیباست از دو نمایشنامه‌ی «کالیگولا» اثر «آلبرکامو» و «ریچارد سوم» اثر «ویلیام شکسپیر». به این ترتیب که در حین اجرای این نمایش ، خود کالیگولا و برخی از دیگر شخصیت‌های نمایش به تماشای نمایش ریچارد سوم می‌نشینند تا این «نمایش در نمایش»، معرکه‌ای را رقم بزند که به نحوی از هر دو فراتر رفته است. کارگردان با انتخاب هوشمندانه‌ی بخش‌هایی از متن نمایش ریچارد سوم، نه‌تنها معناهای مستتر در متن کالیگولا را پررنگ و مؤکد می‌سازد، بلکه ریچارد سوم را همچون کالیگولای آلبرکامو به دنیای امروز احضار می‌کند تا بر مسائل و دغدغه‌های انسان درجهان مدرن تأکید نماید. علاوه بر این، این تلفیق و تضمین در سطح بحث‌های فلسفی باقی نمی‌ماند و به بازنمایی شرایطی می‌رسد که امروز و در این گوشه‌ی دنیا انسان ایرانی با آن ... دیدن ادامه ›› روبرو است.

یکی از نقاط اشتراک این دو نمایش‌نامه که با فاصله‌ی حدود ۳۵۰ سال نوشته‌شده‌اند این است که شخصیت اصلی هردو نمایش واقعیت تاریخی دارند و به عنوان انسانی واقعی و البته هردو صاحب قدرت، یکی پادشاه انگلستان و دومی قیصر رم، زمانی براین کره‌ی خاکی زیسته‌اند و مدتی به‌عنوان حاکم بر دیگران حکومت کرده‌اند. کالیگولا، سومین فرمانروا در «خانواده‌ی آگستوس» بود. او در ۲۵ سالگی وارث آن مقام شد و بین سال‌های ۳۷ تا ۴۱ بعد ازمیلاد یعنی فقط ۴ سال بر رم فرمانروایی کرد. و درنهایت به دست یکی از قضات دیوان عالی رم به قتل رسید.
مطلب کامل را در
https://pecritique.com/2025/04/14/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%82%d8%af%d8%b1%d8%aa-%d9%88-%da%a9%d8%a7%d9%84%db%8c%da%af%d9%88%d9%84%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%af%d8%b1%d9%86-%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%af-%d9%86%d8%a7%d9%85%d8%ac%d9%88/ بخوانید.