نمایش خیلی فانتزی ژن زامبی
با متنی خلاق، با توانایی در خلق صحنه‌ها و لحظات جذاب و آوانگارد. اسم ها و دست و سر دراورند نقشا واقعا چجوری به ذهن آدم میرسه:)
همینجا یه چیزی به ذهنم رسید که بی ربطه به تئاتر ولی ایده ایه که دارم. همیشه به این فکر میکنم که درصد بالایی از هرگونه پرفورمنس، ایده و هرچیز خلاقانه که تو ایران میبینم در واقع خلاقانه نیست و یه کپیه از کارهای خارجی و مزیت خالق اون اثر به خودم و جامعه رو نه تو خلاقیتش بلکه تو ارتباطات بیشترش آشناییش با زبان ها و فرهنگ های خارجی و سفر و زندگی در خارج از ایران میدونم. حرفی که میزنم مطلقا بار منفی نداره چون حس میکنم همین کپی کردن هم باعث رشد جامعه و نزدیک تر شدنش به سطح بلوغ جهانی میشه. فقط خواستم نظرم رو راجع به خلاقیت در ایران بگم
آره میگفتم به نظرم همون قدر که متن قوی در فرم داشتیم که صحنه های شلوغ و باحال و پر انرژی خلق کرده بود متن در روایت داستانی به صورت کلاسیک ناقص بود یا حداقل من به عنوان مخاطب داغون نتونستم معنی کلی روایت رو درک کنم.
دوتا چیز که تو همه نمایش ها به نظرم یکسان میاد اول اینه که هر نمایشی موزیک زنده داره فارق از کیفیت اجرا من خیلی دوست دارم. البته این اجرا خیلی فوق العاده بود با موزیک الکتریک باحال کل حال کردم لیریک و خواننده ... دیدن ادامه ›› هم عالی بودن
مرض پیچیده کی کجا کی کو گرفتم. گروه خورشید ساه انقدر خوب بود که چندتا از بقیه آهنگاش رو رفتم گوش دادم.
دوم هم اینکه نمیتونم تشخیص بدم من هولم یا واقعا خانوما تو اکثر نمایشها پرفورمنس بهتری از آقایون ارائه میدن. بازی های این نمایش هم همه عالی بودن اما ملکه فوق العاده بود (قد کوتاهش ایموجی چشم قلبی) همچنین نوه درحال چرخش پادشاه. یه چیزایی هم خیلی بامزه بودن هم کپی دیگه لهجه کرمانشاهی شبیه باباشاه و انگلیسی صحبت کردن پسر شاه هم خیلی ببعی بود
طراحی صحنه و مخصوصا طراحی لباس فوووووق العاده عالی و چشم نواز بود. حتما عکسای نمایش رو ببینید کاملا مشخصه برای طراحی این لباسا وقت گذاشته شده ایده و اجرا کاملا خلاقانه بودن. گریم بازیگرها هم واقعا عالی بودن از آرایش تا کلاه گیس همه چی به همه چی میومد
کارگردانی هم خیلی خوب بود اما یکم سینوسی یه جاهایی مثل صحنه جنگ خیلی با دقت بیشتری طراحی شده بود و بعضی جا ها یکم ول بود
آخرش هم بگم صندلیهای چسبیده به هم سالن 1 تماشاخانه هما واقعا فضای کمی داشت و تقریبا تو بغل هم داشتیم نمایش رو تماشا میکردیم. البته من شانس آوردم یک از صندلی های کناریم خالی بود وگرنه عمرا نمیتونستم رو تئاتر تمرکز کنم