امشب تو سالن شهرزاد، نمایش “مهمانی شام” رو دیدم. یه کمدی جذاب که فقط برای خندیدن نبود، بلکه با نگاه روان‌شناختی و ظرافتی که تو ارتباطات آدما داشت، حسابی من رو به فکر فرو برد. سوسن پرور و امیر غفارمنش مثل همیشه درخشان بودن و حضورشون روی صحنه یه انرژی فوق‌العاده داشت؛ هرچند باید بگم بقیه بازیگرا هم کم نذاشتن و خیلی خوب از پس نقش‌هاشون براومدن. فقط یه نکته که کمی اذیتم کرد، مشکل صدا بود. به جز سوسن خانم و امیرخان، صدای بقیه بازیگرا گاهی گم میشد که امیدوارم تو اجراهای بعدی درست بشه.
موسیقی زنده‌ی نمایش واقعاً یه نقطه قوت بزرگ بود. متن و موضوع کار هم به نظرم عمیق و صریح بود، طوری که فکر می‌کنم برای زیر ۱۸ سال شاید مناسب نباشه و بهتره مخاطبش بزرگ‌ترا باشن. چون دیدم که کودکان هم وارد سالن شدن با اینکه در توضیحات نوشته شده مناسب برای افراد بالای شانزده سال.
در کل، “مهمانی شام” یه تئاتر خوش‌ساخت و دیدنی بود که هم خندوند، هم فکرم رو مشغول کرد. پیشنهادش می‌کنم.