در غروبی زمستانی میهمان یک نمایش شدم که من را همراه یک عمرسینمای کشورم کرد
روح سرگشته ی سینما کارون در کالبد آن جوان آزاده ی عاشق به نمایندگی از سینمای زخم خورده ی سرزمینم برای لحظاتی چند هم که شده فرصت عقده گشایی و گریستن بر این داغ بر سینه نشسته را فراهم نمود
از نویسنده و کارگردان جوان نمایش تقدیر و تشکر میشود بابت این نو آوری و این بیان ساده در رنج نامه ای درد آلود از تاریخ سینمای ایران