با توجه به اینکه پارسال این نمایشنامه پر مغز را خوانش کرده ، بصورت نمایش صوتی در آورده بودم، تصمیم گرفتم اجرای صحنه ای این تاتر را با دقت تماشا کنم چرا که ممکن است تصویر و تفسیری که من در ذهن خود از این درام ساختم با تصویر شخص دیگر منافرت داشته باشد و با کنار هم چینی این تصاویر به تفکر ایبسن می توان نزدیک شد.
این تاتر علاوه بر اجرای صحنه ای شامل فرم و سایه بازی هم می شد، که به جای تزیین اجرا، به تمام معنا در خدمت پیشبرد روایت داستانی بود . همین سبب شد چشم خود را بر روی ضعف های بازیگری و کارگردانی ببندم و به تمام معنا از کار ، لذت ببرم.
اگر نمایشنامه را خوانده اید
یا
نمایشنامه ی صوتی را از کانال تلگرام من شنیده اید.
پیشنهاد می کنم حتما به اجرای این اثر بنشینید .