سایه، بخش تاریک و سرکوب شده شخصیت است که حاوی خواسته‌ها و تمایلات ناخودآگاه است.
کلا مواجه شدن هر کی با منِ من جرأت می خواد و جذابه
ولی خب جا داشت که بیشتر پرداخته شه بهش و بعد از اتفاق پایانی هم ببینیم چون اتفاق پایانی از ابتدای کار قابل پیش بینی بود ولی با ادامه دادن ماجرا پس از اتفاق پایانی میتونست کار رو از این هم جلوتر ببره.
بازیگرها خیلی خوب از پس کار که تقریبا دشوار هم بود براومده بودن اما تعویض لباس های مکرر و گاها بی مورد کار و کمی از ریتم می انداخت.
صحنه ساده بود و به اندازه.نور هم جذاب بود. استفاده از موسیقی ها هم جالب بودن و سلیقه ی خوب کارگردان و میرسونه (یکی از موسیقی ها از بازی رزیدنت ایول بود که خیلی بجا بود)
در کل کار واقعا ارزش دیدن داره و نقد بیشتر کار میرسه به بحث های درون اجرا که کمی کار و اسپویل میکنه.
صندلی ها همچنان بده اما کار خوب و رو زمینم میشه دید.