متن اجرا شده جزو دسته آثار عمیق است که موضوعاتی مثل ابسوردیسم و اگزیستانسیالیسم را به چالش می‌کشد و کنش نمایش،این موضوع به وضوح ابسوردیسم را نشان می‌دهد؛ یعنی بی‌معنایی ذاتی زندگی و تلاش برای پیدا کردن معنا در جهانی غیرمنطقی. اگزیستانسیالیسم هم در شخصیت‌ها و تصمیمات آنها منعکس است؛ جایی که هر فرد باید خودش معنای زندگی‌اش را بسازد. این نمایش یک دعوتنامه برای تعمق در این موضوعات پیچیده است.
بازیگران در «سوء تفاهم» نقش‌های پیچیده‌ای را ایفا می‌کردند که نیازمند عمق و درک عمیق از موضوعات فلسفی است. توانایی آنها در به تصویر کشیدن عواطف پیچیده و تضادهای درونی، نقشی کلیدی در موفقیت نمایش داشت . کارگردان هم با فضای سنگین و ملموس، و با انتخاب‌های هنری دقیق، به این اثر جانی دوباره بخشیده بود. ترکیب بازیگرانی با درک درست از فضای کار و کارگردانی هوشمندانه، تجربه‌ای استثنایی را برای بینندگان فراهم میکرد.