بدون شک انسان باید برای درک بهتر روشنایی باید تلخی لحظات سخت و زننده تاریکی را با پوست و خون خود لمس نماید تا قدر و منزلت آن را در وجودش متبلور سازد.
بین نور و روشنایی نیز رابطه متقابلی وجود دارد و همواره این دو با هم داد و ستد دارند.
نمایش آنتراکت با بهره گرفتن از تقابل نور و حرکت و سویی دیگر تاریکی و سکون، به شیوایی و خوبی تقابل میان آن ها را نشان می دهد.
در کنار متن جذاب نمایش و کارگردانی مناسب و درخور احترام آن ، جا دارد که از بازی روان و اثر گذار بازیگران آن که به خوبی از پس اجرای این اثر بر آمدند به نیکی یاد کرد.
مطمئنا این گونه نمایش ها می تواند به دیدگاه بهتری از هنر نمایش در مخاطبین منجر شود.