سلام..
جا داره یه خسته نباشید بگم اول به بازیگرای سیئر بخاطره هنرنمایی فوق العادشون..
بعدش به کارگردان محترم برای کاره کم نظیری که با دیدگاه متفاوتش به نمایش کشید..
و البته ناگفته نماند که قلم تپش داره نویسنده چشمی جدید در نمایش های کورکورانه باز کرد..
خلاصه ترکیبی که در عین حال شلوغ و بهم ریخته بود، نظمی شگفت آور در نمایش ایجاد کرد و باعث شد تماشاچیان به مدت ۵دقیقه این هنرنمایی و ایستاده تشویق کنن..
و در آخر باید بگم..چیدمانی از خصلت های زندگی و طبیعت.. و نشانه هایی از تاریکی و روشنایی باعث دیدنی تر شدن نمایش سیئر شد..