با اینکه خیلی این جور اجراهای صرفا داستانی و خیلی رئال رو به عنوان تئاتر درک نمی‌کنم، اما در کل، اجرا رو دوست داشتم و خانم صامتی عزیز هم که فو‌ق‌العاده بودن.
ولی ولی ولی ... سالن هما یکی از بدترین و غیراستاندارترین سالن‌هایی هست که می‌شه رفت و قطعا من دیگه هیچ نمایشی رو توی این سالن نمی‌رم و امیدوارم بقیه هم همین کار رو بکنن تا یه فکری برای استاندارد بودن سالن بکنن. . من و دوستانم ردیف آخر نشستیم و من مجبور بودم دستامو بکشم جلو که توی صندلی‌های خیلی کوچیک و تو هم تو هم سالن بتونیم بشینیم. اگر آدمی که کنارت نشسته آشنا نباشه، کل نمایش رو باید معذب باشی که بتونی خودت رو از توی فضای شخصی اون آدم بکشونی بیرون و برعکسش آدم کناری رو از فضای شخصی خودت بیرون نگه‌داری.
از بالای سقف و کنار دیوار هم که سوز میومد. اینکه ۴۰ دقیقه تاخیر اجرای قبلی باعث شد ما ۴۰ دقیقه توی سرمای بیرون منتظر بمونیم درحالیکه اون عمارت یه فضای سربسته برای همچین مواقعی نداره هم در نوع خودش عجیبه.