در هنگام ورود به محل اجرا، مشاهده قفسه های مخصوص کفش و یا استفاده از پوششی برای کفش ها و نشستن روی فرش و قرار گرفتن در مجلس ختم، فضای دلچسبی را برایم رقم زد. لیکن در ادامه، ضعف نمایشنامه و فقدان انسجام در اجرا ، فراموشی گاه و بیگاه متن توسط بازیگران، علی رغم ایده جذاب نمایش، موجب آشفتگی و عدم ارتباط با نمایش شد.
همچنین برخلاف نوشته پنجره تیوال در معرفی نمایش، مبنی بر تعاملی بودن آن، صرف تعارف کردن چای و قلیان به مخاطبان ، نمی توان این واژه را در مورد اجرا به کار برد.
به امید تماشای آثار بهتر از طرف گروه اجرایی