کارگردانی این اثر بسیار ماهرانه انجام شده بود. استفاده از فضا، نورپردازی و حرکات بازیگران نشان‌دهنده یک دیدگاه منسجم و دقیق بود. نحوه‌ی هماهنگی بین بخش‌های موسیقی و نمایش به‌گونه‌ای بود که هیچ‌گاه احساس جدایی یا گسست در روند داستانی ایجاد نمی‌شد. تأکید بر جزئیات و ریتم روان اجرا، توانایی کارگردان را در مدیریت و خلق یک اثر هماهنگ نشان می‌داد. بازیگران اجرایی فراتر از انتظار داشتند. توانایی آن‌ها در انتقال احساسات، چه در لحظات دراماتیک و چه در لحظات موسیقایی، بسیار قابل‌توجه بود. حرکات بدن، بیان و ارتباط آن‌ها با موسیقی زنده به شکلی بی‌نقص اجرا شد.