داستان خوبی داشت، و این که نظایر چنین داستانی قبلا هم گفته شده و می تواند شعاری انگاشته شود و... دلیل نمی شود که از بازگفتن داستانی به این خوبی صرفنظر کنیم. ایراد اصلی اما به نظر من در این است که کارگردان به هیچ روی مدیوم خود را نمی شناسد. آقای من، این تئاتر است: عرصه بی بدیل قراردادها. و این نشناختن مدیوم در آنجا به اوج فضاحت بار خود می رسد که کارگردان وقتی برای چند ثانیه نیاز به یک نوزاد دارد، نوزادی را بر صحنه می آورد و همین کار باعث گریه و زاری نوزاد معصوم می شود. آقای من، این کار شما در همه جای دنیا عملی مجرمانه است به نام «کودک آزاری».
لطفا اگر کسی فهمید چرا این جوایز متعدد نصیب این کار شده به من بی عقل که از هیچی سر درنمی آورد هم بگوید!