در ابتدای نمایش با طراحی صحنه، لباس و گریم زیبا و متناسب با فضای نمایش رو به رو میشویم. با کارگردانی خلاقانه و تمیز، بازیهایی درست که همگی در یک سبک هستند و هیچ بازیگری سبک بازییش از فضای کار بیرون نمیزند، اما رفته رفته که نمایش را ادامه می‌دهیم با متنی گنگ رو برو هستیم که به طور واضح و دقیق نمی‌تواند درون‌مایه اش را به مخاطب انتقال دهد. با شخصیت پردازیهای نسبتا ضعیفی در متن روبرو هستیم که تمایز چندانی بین کاراکتر های نمایش نمیتوان پیدا کرد، مگر در یک یا دو مورد، البته دیالوگ‌نویسی‌های ابزورد نمایشنامه جذاب بود. و در آخر ضرب آهنگ انتخاب شده توسط کارگردان، ضرب آهنگ کندی بود. برای همین لحظات طنز نمایش به اصطلاح عامیانه تئاتری در نیامده بود. این ضرب آهنگ پایین خسته کننده بود. ولی به طور کلی نمایش نسبتا خوبی بود و بسیار نمایش تمیز و بدور از هرگونه اضافه کاری بود. و نقطه قوت کار بازی‌های خوب، زیبا و درست تمامی بازیگران بود که حاصل زحمات زیاد بازیگران و کارگردان است. کمی فضای نمایش به گروتسک نزدیک بود اما چون وجه ترسناک در محتوای کار نبود نمیتوان نمایش را گروتسک در نظر گرفت.
نمره‌ای که می‌شود به این کار داد ۳.۵ از ۵ است.
خسته نباشید به زحمتتان