اغلب بازیها بسیار روان و باورپذیر بودند فقط نکته ای که به چشم می آمد ریتم کند کار و کم بودن المانهای معاصر در آن بود. شاید اگر تمام متن از نگاه انسان معاصر به موضوع گالیله نوشته می شد، طولانی بودن آن خیلی حس نمی شد. و در جزء سی‌ام عرض کنم که هزار ماشالله به جان فرهاد خان آییش که همچنان روی صحنه جولان می دهند. عمرشون دراز باشه.