اصلا” چی بگم راجع به این کار؟! یک کار بی نظیر و متفاوت از آقای دشتی و اجرای بی نظیر خانم اسدالهی. ابتدا با دو مونولوگ کاملا”جداگانه تا اواسط اجرا پیش می ره بین خانم اسدالهی و آرش جان. که این مونولوگ ها به نظر بی ارتباط میومد بین این دو، که مخاطب رو دچار دوگانگی جالبی می کرد که بخواد اینها رو به هم ربط بده. و از اونجاییکه این مونولوگ ها تبدیل به دیالوگ شدن سوژه کار کامل شد. اجرا و مونولوگ ها و حرکات بامزه و فانتزی نفس جان هم در طول تئاتر، اجزای کار رو انگار به هم می بافت. گردش چشم رو صحنه فوق العاده بود. من خیلی توصیه می کنم دیدن این کار بی نظیر آقای دشتی رو.