دیشب ۱۶ فروردین این نمایش رو در سالن هامون دیدیم.هر چند بخاطر تعداد زیاد کاراکتر و دیالوگ‌های متنوع و وجود موسیقی و لطیفه و پرفورمنسهای خاص بازیگران، حدود ۹۰ دقیقه فضای نسبتا شادی رو تجربه کردیم اما برای متفاوت شدن قصه ی داستان از نمایش‌های مفرح مشابه و گرفتن پیام خاصش؛ می‌بایستی تا آخرین دقایق اجرا صبر میکردیم تا گره ی احساسی داستان که بطور پنهان در بطن نمایش مخفی شده بود،برامون باز بشه.اون لحظه بود که ضمن تشویق کارگردان و بازیگران با احساس خوب از اینکه یک تاتر واقعی دیده ایم،سالن رو ترک کردیم.