خدا قوت میگم به همگی عزیزان زحمتکش . فقط چند نکته ' به نظر من مهمترین نقطه ی قوت این اثر نمایشنامه اش بود که بر همه چیز میچربید و دست روی موضوع خیلی خوبی گذاشته بود . طراحی صحنه هم خوب و کاربردی بود . نکته ی دیگری که میشه بهش اشاره کرد بازی بازیگر نوجوان بود که خیلی روان و راحت بازی نمی‌کرد و میتونست خیلی بهتر از اینها روی صحنه ظاهر بشه . حضور پشه ها برای مخاطب بسیار جذاب بود اما این جذابیت فقط تا اواسط نمایش حفظ شد و از یه جاهایی حضور پشه ها رو به تکرار میرفت و مخاطب رو خسته می‌کرد و اون ارتباط لازم رو برقرار نمی‌کرد . من به غیر از خودم یک نوجوان 14 ساله و یک کودک 8 ساله همراهم بودند که از اواسط کار دیگه ارتباطی نگرفتن و میگفتن خسته شدن . حتی حضور تصویری آقای چنگیزیان و خانم صامتی هم نمیتونست نمایش رو از وضعی که داشت نجات بده چون کار در یک جور یکنواختی گیر افتاده بود . اما روی هم رفته باید گفت تاتر هنر شریفی هست . خصوصا تاتر پر زحمت کودک و نوجوان و همینجا به همگی عزیزان هوش پشه ای خسته نباشید میگم امیدوارم نقد من دوستان رو ناراحت نکنه