تماشای این کار برای من یجورایی guilty pleasure بود. یعنی چیزی نبود که به کسی پیشنهادش بدم و در عین حال از اینکه بهم پیشنهاد بشه استقبال کردم. چون به هر حال از خرده روایت‌های فانتزیش حس خوبی گرفتم. اما چیزی که دوست داشتم طراحی لباس این نمایش بود که خیلی ازش لذت بردم. در واقع دیدن اون همه رنگ قرمز خوشرنگ چیزی بود که چشمام بهش نیاز داشت.