«حرفه‌ای» یا «مبتدی»؟

متن، متن و باز هم متن.
چشم اسفندیار این سال‌های تئاتر و حتی سینمای ما.

حتی اگر نقش‌های (عمداً ننوشتم «شخصیت‌ها» چون اصلاً شخصیتی در کار نبود.) بروس لی، پیتر اشمایکل، رایان گیگز و ... را نمایندهٔ کشورها و اندیشه‌های مختلف جهانی بگیریم با نوشته‌ای سرسری و دست ... دیدن ادامه ›› چندم طرفیم.

التهاب میدان مین که به نظرم تنها ایدهٔ جذاب متن بود، در اجرا و میزانسن‌ها نیز می‌توانست بسیار خلاقانه‌تر نمایان شود. مثلاً می‌شد خروج و ورودهای تکراری و عذاب‌آور پیوسته به میدان مین را با یک نورپردازی درست و حساب‌شده از بین برد تا به اضطراب موجود در روح آن صحنه آسیبی زده نشود. هرچند که سرانجامِ ماجرای آن میدان مانند خیلی دیگر از متن‌های معمولی، قابل پیش‌بینی بود.

بازی امیر نوروزی (مهم‌ترین دلیلم برای انتخاب این نمایش) نیز پایین‌تر از حد انتظارم بود.
‌
به‌نظرم پایان‌بندی ظاهراً غافل‌گیرانهٔ اجرا - که عمق حرف آن را خوب می‌فهمم و حتی قبول هم دارم - در چهارچوب متن نمی‌گنجید و صرفاً یک جمع‌بندی هیجانی و گول‌زننده بود.
‌
من لذت نبردم اما امیدوارم شما با تماشای این کار، خوش‌وقت باشید.

🎖️امتیاز شخصی: ۳.۵ از ۱۰