ریتم رو دوست داشتم. تئاتر خسته کننده ای نبود.
کمی بابت روایت کلیشه ای ناراحتم، زنی که مدام مورد تعرض مردان قرار میگیرد، هر چند که روایت جامعه ی ماست، اما این زن ناتوان است از دفاع از خود. منتظر کسی که حقش را پس بگیرد، ناتوان از انتقام گرفتن، ناتوان از هرگونه اقدامی که خارج از چارچوب زن جامعه ی ما باشد.
جز این حرفی نیست، بازیگری قابل قبول بود.