بنظرم از لحاظ غیر عادی بودن، یه case study هستن برا دانشجوهای روانشناسی و یا جامعه شناسی،
حتی بعنوان پایان نامه،
دانشجوها میتونن برن اونجا و با اینا صحبت کنن، مصاحبه کنن، حتی بهشون فقط نگاه کنن. به چهره هاشون که چطور میتونن بخندن؟ اصن میتونن بخندن؟ خیلی دوس دارم بدونم چی توی مغزشون میگذره.
و اگه ازشون سوال بشه چه جواب ... دیدن ادامه ›› هایی میدن.
یکی از معضلات دانشجوهای الان تکراری شدن موضوعات پایان نامه هستش. این موضوع یکی از عجیب ترین و غیر عادی ترین کیس ها هستش که بعید بدونم حتی توی دنیا تکرار بشه.

این عده اونقدر کم هستند که قطعا به کار تحقیق نمی خورن (فکر کنم زیر یک دهم درصد جمعیت تهران باشند). اما، اما اگر موضوع تحقیق و بررسی میخواین، یک عالمه "مورد" در خیابانها هستند که در حال صدمه زدن به مردم عادی هستند بدون لحظه ای مکث، بدون خم به ابرو ... آخر شیفت هم میروند منزل و انگار نه انگار. تعدادشون اونقدر زیاد هست که بتونه چندین دانشجو رو مشغول کنه

نه تنها خم به ابرو نمیارن بلکه با لذت این کارو می‌کنن.