نمایش رو به توصیه ی دیگران برای دیدن انتخاب کردم و علی رغم کامنت های مثبت، برای من لذت بخش و جذاب نبود. بعد از بیست دقیقه تصمیم داشتم سالن رو ترک کنم. هیچ کدام از تلاش های متن برای خنداندنِ تماشاچیان بر من اثر نمی کرد. شوخی ها همگی دسته چندم و نخ نما شده ... این اگزیستانسیال هم که شده قوز بالا قوز! حرف و فلسفه ی این نمایش، همان پیام دم دستی "زندگی پوچه ... از زندگیت لذت ببر ..."، دیگر آن قدر تکرار شده و در آثار مختلفِ پنجاه سال اخیر آمده که برای بیان آن به روش های خلاقانه تر و درخشان تری نیاز است. مشکل من ابدا با "طنز" نیست؛ اتفاقا طنز برای بیان پیام فلسفیِ ثقیل خیلی خوب عمل می کند. اما نه هر طنز سبک و بی نمک و ناگیرایی که اول به ذهن نویسنده رسیده و در آثار قبلی هزاران بار تکرار شده. متاسفانه کار به نظر من در حد یک جُنگ شادی شهرستانی بود و دو ستاره به خاطر تلاش بازیگر ها دادم فقط.