این اولین نمایشی بود که انقدر از دیدنش پشیمونم..یعنی همه جوره پشیمونم حتی یه اکت یه صحنه یه دیالوگ نتونستم پیدا کنم که دل بهش ببندم..
به حدی برای من یکنواخت وخسته کننده پیش رفت که نصف زمانِ ۴۵ دقیقه ای نمایش رو داشتم دعا میکردم که یا خوب شو یا تموم شو! و انقدر صندلی ها بهم چسبیده چیده شده بود که جای نفس کشیدن هم نبود چه برسه به فرار..
خوش به حال کسایی که حداقل تونستن از ویدئو ارت نمایش لذت ببرن همون هم برای من جذابیتش رو در دقایق اول از دست داد..از یجایی به بعد احساس میکردم این پرده های شلوغ رو گذاشتن اونجا که حواس مارو از خالی بودن بقیه قسمت های نمایش پرت کنن!
اسم مکبث روی نمایش بود اما انقدر نمایشنامه دور بود از حال وهوای شکسپیر که فکر میکنم اگه صرفا اسم کاراکتر هارو عوض میکردن شباهت دیگه ای باقی نمی موند..
چی بگم واقعا...خداقوت امیدوارم در آینده موفق تر باشید..