نظرات استاد شمس لنگرودی شاعر برجسته معاصر ایران ، پژوهشگر، و مورخ ادبی معاصر ایرانی ومدرس دانشگاه، در باب نمایش خانه سیاه است :

من به عنوان کسی که هنر را دوست دارد نظر میدهم نه به عنوان کارشناس تئاتر به ویژه تئاتر فرم، وی می گوید: کار تئاتر فرم کردن خطر کردن است، چون تماما فرم است و کار، واژه به همراهش نیست. معمولاً کار دشوار می شود، رسانه گی اش کم میشود و عموماً آدمهای زیادی ارتباط نمیتوانن برقرار کنند و به این دلیل کار فرم کار دشوار و رفتن به سمتش، خطرناک است. اما خوشبختانه به نظر من این کار خوب درآمده بود.حالا نمی‌دانم چون از زندگی فروغ اطلاع داشتم، کتاب هایش را خوانده بودم به این دلیل بود که ارتباط برقرار کردم یا اینکه به هر حال کار خوب در اومده بود، اما در مجموع دست کم یک جنبه ی چشمگیر کار، شاد بودن کار بوده یعنی من وقتی که اسم تاتر را دیدم خانه سیاه است حقیقتا غمم گرفت و گفتم احتمالا بیام یه چیز سیاه ببینم اما خوشبختانه به رغم زندگی کوتاه و تلخ فروغ، کار، کار تاریکی نبود و جسارتهایی هم کرده بود در ارتباط جامعه با فروغ، برخورد روشنفکران و اهل قلم با فروغ این هارو هم به شیرینی و شیوایی نشون داده و در مجموع کار موفقیه کار خانه سیاه است.