در مورد نمایش ((تَضاد))
هیچوقت خودم را صاحب نظر ندانستم در مورد اجرا هایی که می بینم زیرا برای این کار داشتن حداقل سواد برایم شرط اولیه است که آن را در خود نمی بینم
اما در مورد ((تضاد))صرفا میخواهم تمام آنچه که حس و درک کرده ام را بنویسم
تصور کنید ساعت کاری یک بازاری تمام شده است و فقط چند حجره باز است آن ها هم در حال جمع کردن وسایل خود و پایان دادن به کار خود هستند
شما که دوست داشتید در میان کالاها کنجکاوی کنید تا شاید چیزی پیدا کنید از دیدن این وضعیت بازار حالتان گرفته می شود و مشخصا بر می گردید خانه و صبر می کنید تا شاید روز دیگری حس، حال، زمان و از همه مهمتر پول بازار رفتن داشته باشید
این دقیقا از نظر من وضعیت امروز تئاتر ایران است شما می توانید مخالف باشید
اما بیاید همین بازار تقریبا بسته را دوباره ... دیدن ادامه ›› در نظر بگیریم
فکر کنید یکی از همین حجره ها دارد چیزی را می فروشد و آن را با شرافت می فروشد یعنی نه بخاطر اینکه بقیه نیستند گران بفروشد یعنی نه اینکه چون بقیه چیزی نمی فروشند جنس تقلبی بفروشد یعنی نه اینکه چون بقیه رفته اند خانه شان فروشنده هایشان با شما بد برخورد کنند و حوصله جواب دادن به شما را نداشته باشند
این حجره دقیقا برای من نمایش ((تضاد)) است
تضاد یک نمایشنامه اورجینال دارد به نویسندگی محمد حسین علیزاده
در آخرین روز اجرا یک گوشه سالن نشستم و سرم را پایین انداختم تا فقط نمایش را بشنوم نظرم راجب نمایشنامه عوض شد
در ابتدا فکر میکردم نمایش نامه بسیار ایده ی جذابی دارد ولی الان نظرم این است که این ایده در بهترین حالت یک ایده ی معمولی است
حال با یک نمایشنامه معمولی می شود یک نمایش بی نظیر ساخت؟! شاید بشود
اما اصلا نمایش بی نظیر چیست؟ مشخصا هر مخاطبی جواب خودش را دارد
کارگردان هم نویسنده است هم بازیگر هم بازیگردان
شاید بین این ۴ عنصر که اصلی ترین عنصر های یک نمایش است از همه بهتر فقط بازی می‌کند
از نظر کارگردانی می توانم بگویم میزانس ها فقط هستند که داستان را پیش ببرند خیلی در اختیار مفهوم نیستند که البته این می تواند به ضعف بسیار عمده طراحی صحنه و طراحی نور هم طعنه بزند که البته همه ی این ها می تواند دلیلش وضعیت مالی باشد که خوب ما این روزها نمی توانیم وضعیت مالی در تئاتر ایران را دیگر بهانه ای قرار بدهیم
اما در مورد نحوه ی بازی گرفتن از بازیگران بعد از ١۴ ماه تمرین انتظار خود من خیلی بیشتر بود
به شکل محسوسی ایراد هایی دیده می شد ولی نمی شود چشم بر روی تلاش های بازیگرانی که تقریبا تازه کار هستند بست
طراحی لباس به شکل گیری کارکتر ها کم کرده است اما طراحی چهره ای برای کار وجود نداشته است که به توسعه دادن کارکتر کمک بیشتری بکند
بازیگران با تغییر لحن، تغییر فرم بدن تمام تلاششان را برای به اختیار گرفتن کاراکتر انجام می دهند اما گویی هنوز چند پله با کارکتر فاصله دارند
بخاطر همین چیزی که ما در نمایش از بازیگران می بینیم تلاش است و تلاش و شما نمی توانید برای این همه از خود گذشتگی بلند نشوید و تشویق نکنید
در کل برای آنکه سخن به گزافه هم دیگر نگویم نمایش تضاد و تمام مجموعه ی آن با همه ی آنچه که هست و نیست از معدود چراغ های روشنِ با شرافت تئاتر ایران است که نوید چند بازیگر خوب و یک نویسنده و کارگردان با استعداد می دهد و به شما می گوید نباید آن قدر ها هم نا امید بشوید از شرایط موجود.