من قبلا این اجرا رو در سالن باران سابق دیده بودم و دوست داشتم. چهارشنبه کار رو برای بار دوم دیدم و دوست نداشتم. متن اپیزود اول کار تکرای بود اما بازی قابل قبولی داشت به همراه یک پایان بندی خوب. اما دو بخش دیگه رو دوست نداشتم. نقطه قوت اجرای قبل سه بازی خوب و مینیمال بود به ویژه قسمت مایکل جکسون که عالی بود. اجرای جدید گویا تغییرات زیادی در متن و بازی داشت که به نظرم در نیومده بود و همچنین پر بود از شوخی ها و بازی های اضافی که بیشتر شبیه تئاتر های کمدی آزاد و گاه مبتذل می کرد کار رو. استفاده از لهجه مخصوصا لهجه شمالی در تئاتر و تصویر این مملکت واقعا به مرحله ای بیش از اشباع رسیده. بخش سوم هم با توجه به افتادن ریتم کار در دو بخش قبل بسیار کند و خسته کننده بود. هر چند که به نظرم فارغ از ریتم و متن و کلیت اجرای این نمایش، بازیگر بخش سوم بازی درست و به اندازه ای داشت. به دلایل خسته کننده بودن، باید صندلی های سالن انتظامی رو هم اضافه کرد