بعد از 4 ماه دوری از سینما ، دیدن فیلم در سالن و پرده نقره ای بسیار دلنشین بود ، فیلم شنای پروانه که دو جایزه بازیگری و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را برده و شنیده ها در مورد داستان فیلم که قصه ای از گنده لات های تهران را روایت می کند انگیزه کافی برای رفتن و دیدن فیلم را می دهد .
فیلم در همان دو دقیقه اول تکلیف را مشخص می کند و برخلاف اغلب سریال های شبکه خانگی که تا چندین و چند قسمت باید به دنبال روابط و شخصیت ها گشت در همان آغاز تماشاگر را شوکه می کند . فصل ابتدائی فیلم با دویدن پروانه ( طناز طباطبائی ) در پیاده رو و پرواز پرنده ها آغاز می شود و صراحتا موضوع را مطرح می کند ...کسی در داخل استخراز پروانه فیلم گرفته و این فیلم پخش شده است ....داستان به خوبی و نزدیک به دو ساعت تماشاگر را با خود درگیر می کند فیلم علاوه بر موضوع جسورانه چند سورپرایز بزرگ دارد بازی همسر آقای جواد عزتی در نقش مقابل ایشان که شاید برای اولین بار شاهد نمایش تماس زن و شوهر در یک فیلم در سال های اخیر هستیم – نقش خانم پانته آ بهرام در هیبت مردانه – قصه جنوب شهر که شبیه اش را در مغز های کوچک زنگ زده دیده بودیم و یک داستان معمائی مثل متری شش و نیم و البته صحنه های بسیار خشنوت آمیز ( برای همین فیلم در ممیزی به +15 توصیه شده ) که در سینمای این سال ها کم سابقه بوده است . و یک جواد عزتی بی نظیر که در حال بیشتر کردن فاصله بازی اش از بازیگران درجه یک سینمای ایران است .