بیانیه‌ی نمایش لانچر۵:

جنگ یک آتش‌فشانِ غیرقابل مهار است که از چنگالِ اهریمنی‌اش هیچ دلبستگیِ معصومانه‌ای به آینده و هیچ آرزوی روشنی در امان نمی‌ماند. روزهای بدی را از سر می‌گذرانیم. روزهایی که نفرتِ کور و شهوتِ قدرت، موشک‌های مصیبت را به سمتِ سرهای‌مان نشانه رفته است. این جنگِ ما نیست و نبوده است هیچ‌وقت. . این سودای ماجراجوییِ مشتی جاه‌طلبِ بی‌فکر است که در کنجِ اتاق‌های مخوفِ سردشان برای روزهای هنوز زیست نشده‌ی جمعِ بزرگی از انسان‌ها، تصمیم می‌گیرند و تصمیماتِ پلیدشان را با هزار پوششِ متعفن تطهیر می‌کنند.ما امروز بیش از همیشه تنهاییم و مأوایی نداریم به جز مشعل‌های نیمه جانِ آگاهی و هم‌دردی خودمان. در این حجمِ ناگزیرِ تاریکی، در این مرگِ ملبّس به زندگی ما هیچ نداریم جز آغوش‌های منجمدمان برای گذر از این سِیلِ ویرانگر. تنها داراییِ ما اینک فریاد است. ما باید جلوی فراموشی بایستیم. ما باید سکوت را بشکنیم و رنگِ روشنی بزنیم به این زمستانِ تاریک و دهشتناک. حالا وقتِ سوگواری‌ست و ایستادگی. تنها قدرتِ ما صدای‌مان است و بارشِ بی امانِ سوال.

دیگر نمی‌شود و نباید با جمله‌ی وقیحانه‌ی «یک خطای انسانی» بر هیچ گناهِ غیرانسانی سرپوش گذاشت. دیگر نباید با سکوت و با انحراف افکارِ عمومی ... دیدن ادامه ›› و با سواستفاده از ضعفِ حافظه‌ی تاریخیِ ما، بشود هر جور و ستمی را به مردم روا داشت و آب از آب تکان نخورد.
ما مردم هستیم. نه آن مردمی که با سیاهه‌ی جمعیت‌مان، با حضورمان، قدرت‌نماییِ تبلیغاتی کنند. ما آن مردمی هستیم که تن‌مان زخمیِ تمامِ این دشنه‌های نفرت است.
نه. ما نمی‌توانیم، نباید که از یاد ببریم.