سوال ؟
آیا تئاتر نباید چیزی بیشتر از دیالوگ باشه ؟
آیا تئاتری که اکت هاش، دور خود چرخیدن بازیگرهاش، دکور و اجزای صحنه اش، رنگ و نورش هیچ کمکی به روایت نکنه و قصه صرفاً توسط دیالوگ های رگباری پیش بره ارزشمند هست ؟



حتی اگر از بازی های بد و کم تمرین بازیگرها چشم پوشی کنیم، باز چیزی برای لذت بردن وجود نداشت.