تئاتر زائیده "ذهن" است و ذهن "انسانِ کامل" بزرگ‌تر از همه‌ی عالم...
انسان که کامل شد ذهنش می‌شود بزرگترین جای عالم و آن وقت است که هر پرسش و پاسخی را در فرم تئاتر از ذهن می‌گذراند و تئاتر می‌شود محملی برای پرسش‌ها و پاسخ‌های بزرگ فلسفی...
×××
اگر در بیرون این مسئله نیست و یا کم است، مشکل از تئاتر نیست!
مشکل از ذهن "انسان ناقص" است...
آن "انسان تئاتری" باید کامل شود و کمالش این‌گونه محقّق است که دستش را در دست "انسان کامل" دیگری بگذارد و از تربیت "او" کامل شود...
هوم؟!