درود
امشب تئاتر حریق را صرفا به دلیل معرفی کارگردان محترم سینمای ایران جناب آقای فرهادی دیدم.
همانطور که خانم افروز در بنر معرفی تئاتر نوشته اند این کاریست کارگاهی! که آرزو داشته اند کار کنند و اولین بار در موسسه ی بین المللی بامداد(متعلق به همسر آقای اصعر فرهادی) فکر اولیه ای از آن توسط میثاق زارع ارائه می شود و ایشان به همراه تیمی که در آنجا با آنها آشنا شده انو موفق میشوند طی ۶ ماه این کار را برروی صحنه بیاورند.
بنا بر این انتظار باید در حد کاری کارگاهی با پرداختی شش ماهه باشد‌.
نمایشنامه رئالی است البته اگزجره شده از زندگی این روزهای خانواده های ایرانی که نویسنده می کوشد با مصایب بسیار آن را به نمایش آورد.
تصور کنید قرار است برش هایی از زندگی چند خانواده را به موازات پخش یک بازی فوتبال نمایش دهید.و نویسنده آنقدر به مشکل بر میخورد که چندین خانواده را مجبور می کند به عناوین مختلف کلیدهایشان را در خانه جا بگذارند تا مخاطب بتواند آن ها را در راهرو ببیند و لاجرم دیالوگ های بی محابا و بی پرده ی آنها را در مشاعات آپارتمان تماشا کند!
مخاطب فهیم فارغ از اینکه این قضیه قطعا از ضعف نویسنده نمی تواند باشد به تماشای این نمایش می نشیند.
دیالوگ ... دیدن ادامه ›› ها دم دستی است که البته باید آن را از ژانر رئال نمایش جدا ندانست. داستان های بریده بریده ای که بنا بر خواست نویسنده با یک جیغ و تاریک شدن صحنه از هم جدا می شوند، صحنه های کشدار با دیالوگ های طولانی ناکارآمد، بازیگران تازه کار.... همه و همه باعث می شوند که اثر فاقد تعلیق مناسب باشد.

در پایان دیدن این اثر را برای مخاطبی که به دنبال اثری هنری میگردد توصیه نمی کنم‌.

در ضمن به مخاطبان عزیز توصیه می کنم به دنبال مابه ازایی از "حریق" درمتن نمایشنامه نباشند.

با سپاس
بردیا