از آقای طهمورث انتظار بیشتری داشتم...ایشون تو نشست خبری که 13 شهریور برگزار شده بود گفتن" اشتباهی که تو کارگردانی خیلی از کارگردانا دیدم اینه که اجازه می دن بازیگرا چیزی که قبلاً بودنو دوباره روی صحنه اجرا کنن و خودشون رو تکرار کنن" و این صحبت باعث شد که من برم تا بازیهای متفاوتی از بازیگرا ببینم...اما متاسفانه اینطور نبود...سیامک صفری همون بازیهای همیشگی خودش رو داشت...
خندون تماشاچی سخت ترین کاره...و متاسفانه سعی میشد که با فحش این کارو انجام بدن...بازی نیما رئیسی خوب نبود...صدای بازیگرا به ما که ردیف 8 نشسته بودیم به طور واضح نمیرسید...و بدترین قسمتش این بود که قصه خیلی زود لو رفت {البته برای من و چندتا از دوستانی ذکر کرده بودن}
تنها قسمتی که من رو تحت تاثیر قرار داد...قسمتی آخر بود که خانم سلطانی همه چیز رو گفت...و من فقط خیره به سیامک صفری بودم...مردی که زنش رو دوست داشت درحالی که زنش نه... مردی که یه دفعه فرو ریخت...سیامک صفری همیشه قابل تحسینه....و منتظرم یه بازی متفاوت ازش ببینم چون بی نهایت قبولش دارم...بازی نسیم ادبی و شهره سلطانی هم دوست داشتم...و چون هر کار تئاتری سختی های خودش رو داره...باید به گروه خسته نباشید بگم...