هنر چیست؟
در تعریفی که با یک گشت و گذار ساده در دنیای مجازی میتوان به دست آورد ""هنر مجموعه ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی، یا به منظور انتقال یک معنا و مفهوم خلق میشوند. هنر توان و مهارت خلق زیبایی است.""

بنابراین طبق تعریف بالا؛ خلق هنر در هر رشته و شاخه ای ( هنرهای تجسمی، هنرهای نمایشی، موسیقی، ادبیات، سینما و معماری) باید در راستای اعتلای روح و جان و صیقل دادن عواطف و احساسات بشری باشد.
به زبان ساده تر؛ این هنر باید آنقدر کارکرد داشته باشد که با تاثیر بر عواطف انسانی،توان تغییر نگاه و زاویه دید را در جهت ارتقای روح و روان و فرهنگ فردی داشته باشد.
نمیتوان انکار کرد که شاخه های مختلف هنری در بیان و انتقال مفاهیم متفاوتند، اما به شخصه معتقدم هنری که چنین توانایی را نداشته باشد تقریبا فاقد معیارهای اصلی هنر است.
هر هنرمندی در هر رشته و شاخه هنری که فعالیت میکند، به مثابه یک خالق است. مگر نه اینکه اصالتا ""خالق"" ... دیدن ادامه ›› در مقام یک نیروی برتر و دانا، بایستی بهترین و کاملترین مخلوق خود را به منصه ظهور برساند؟ مخلوقی که مهر تاییدی بر اصالت تفکر و خلاقیت خالقش باشد؛ آنگونه که انگشت حیرت بر دهان مخاطب بگذارد.
آنچه هنر، خصوصا هنر نمایشی را در نگاه بنده (به عنوان مخاطبی عام) ارزشمند و خواستنی میکند؛ این است که این هنر برایم فرصتی است تا ذهن مشتاق خود را در جولانگاه بی پایانش رها کنم و به فراخور حال و هوای قلب و اندیشه ام، خط مشی و خط سیری برای نگاه و چشم اندازم به زندگی بیابم.
اما متاسفانه گاهی چنان از این رهایی ذهن، خسته و آشفته و بعضا حیران! میشوم که تا مدتها با خود تکرار میکنم ""هدف خالق نازنین از خلق چنین اثری چه بوده است؟؟""
نمیدانم! شاید ( و البته حتما) گاهی ظرف درک و فهم و اندیشه بنده بسیار کوچکتر و حقیرتر از لمس معنای واقعی مدنظر خالق گرانقدر باشد! که آرزو میکنم باریتعالی توفیقی عنایت کند تا ظرفیت ظرف وجودی درک و بینش حقیر، کمی وسیعتر و فراتر از دنیای ذهنی شخصی ام گردد....
پ.ن ۱ : قطعا قصد زیر سوال بردن کار خاصی را ندارم، بلکه این متن تنها حرف دلی بود از دل یک مخاطب عامِ مشتاق و دوستدار تاتر..
پ.ن ۲ : بی هیچ شک و شبهه ای اذعان میکنم تمامی گروههای نمایشی نازنین و محترم، روند سخت و طولانی و طاقت فرسایی را از ابتدا تا انتهای فرآیند اجرا متحمل میشوند؛ اما با احترام و احترام و احترام، ای کاش حداقل قدر زحمات خود را بدانند و کاری فراخور میزان زحماتشان به مخاطب مشتاق ارایه دهند.

ـــ پـرنـد مـحـمـدی ـــ