قضیه ای که شما می فرمایید ممکنه درست باشه چرا که من روز اول اجرا رفتم و تمام تماشاچیان مخاطبین واقعی تئاتر بودند مثل خود ما که واقعا میریم تئاتر تا هنر نمایش رو ببینیم و خلاقیت و زیبایی و معنا برامون حرف اول رو میزنه. و نمیخواستم نظاره گر یک ایدئولوژی یا حرفهای مکتبی خاص باشیم با همون نمادها و تقدیسهای آسمانی که هیچ کس حق دست زدن بهشون رو نداره.
این نوع تئاترها معمولا در روز های بعدی اجرا پذیرای تماشاگرانی میشه که از نهاد خاص دعوت شده اند یا تماشاگرانی که هنر رو فقط برای تبلیغ یا القای ایدئولوژی می شناسند. خب اینگونه تماشاگران دنبال حرف جدید نیستند، هنر جدید هم نمی خواهند، تنها نمایشی میخواهند که اعتقادات آنها را تایید کند. و خب مسلما تایید اعتقادات هیجانات و احساسات اونها رو برانگیخته میکنه.
شما اگر مخاطب تئاتر هستید و هنر نمایشی رو میشناسید بهتره دلایل منطقی تری برای تایید خوب بودن نمایش ترن بیارید و اگر مخاطب تئاتر نیستید و صرفا برای تفریح به سالن های تئاتر میرید حرفی نیست...ممنون که نظر میدید و اهل گفتگو هستید.