ایستگاه اتمسفر
اتمسفر هوای زمین را دارد ما هوای همدیگر را ...
نخستین کار مهدی جعفری یکی از پرکارترین مدیران فیلمبرداری سالهای اخیر؛ اثری کم رمق و دم دستی است. این کم رمقی در سرتاسر اثر پراکنده شده و باعث می شود اثر در حد تله فیلمهای مناسبی صدا و سیما باقی بماند .
بعد از موفقعیت های دربارۀ الی و جدایی نادر از سیمین ؛ در سینمای ایران شاهد انبوهی از آثار که به تاثیر از فرهادی تولید شدند، بودیم . آثاری که هیچ گاه نتوانستند موفقیت آثار مذکور را تکرار کنند ( چه از منظر استقبال مخاطب چه از منظر منتقدین و جشنواره ها) و دسته دوم تلقی می¬شدند. در این دسته بندی می¬توان از کوچه بی نام ،ملبورن و... نام برد. در ایستگاه اتمسفر ما با درجه سه فرهادی روبه رو هستیم.چیزی که در این آثار قابل ردیابی نقش محوی یک تروما است که باعث می¬شود کارکترها علاوه بر شناختی متفاوت از وضعیت به رفتارهایی بپردازند که پیش از آن بروز پیدا نمی¬کرد.تعلیق عنصر اساسی این مدل فیلمسازی است.که قدرت آن در کیفیت اثر تاثیر مستقیم دارد. در ایستگاه اتمسفر این تروما بسیار سهل انگارانه تصویر می¬شود چرا که ما کارکتر ها را نمیشناسیم پس نمیتوانیم حتی ابعاد یک رخداد تلخ را حس بکنیم و مرجان ، وحید، لعیا هیچ کدام حتی تا پایان فیلم تصویر نمیشوند تنها و تنها با دیالوگ ها و سلسله مشکلاتی که بر سر آن ها سوار میشود و گره گشایی بسیار ابتدایی، سایه ای به خورد مخاطب داده می¬شود. روایت با سلسله مشکلاتی که از هر سو روی شخصیت اصلی سوار می¬شود ادامه پیدا می¬کند و در انتهایی فیلم پایان میابد الگویی آشنا که دیگر بیش از پیش کم توان است و در خلق درام. روایت دروغ گو مشکل کوچکی نیست که اثر با آن درگیر است. ... دیدن ادامه ›› پنهان کردی کارکتری در طول فیلم و احضار آن در انتها برای پایان بندی. شاهد این تکنیک در آثاری چون رخ دیوانه هم بودیم که ضربه جدی برپیکرۀ داستان وارد ساخت.گویی که ناتوانی در پایان بندی در سینما معضلی جدی است.
ایستگاه اتمسفر نه اثری سرگرم کننده و عامه پسند است نه اثری تجربی و خلاق که در چند سال اخیر بصورت هنرو تجربه طبقه بندی شده است. سرگردان و اخته است.و فاقد هرگونه جهان بینی و کالبد شکافی معضلات کنونی جامعه ما بر خلاف آنچه اداش را دارد.