گاهی به نمایش «درباره تصویرت از من تجدیدنظر کن» مرزهای باریک طولانی
علیرضا فرید فیلمساز

اریک برن در بخشی از کتاب مشهور خود به نام تحلیل رفتار متقابل یکی از رایج‌ترین بازی‌ها که همانا بازی زن و شوهری است را مورد مداقه قرار داده و تراکنش‌های (رفتارهای متقابل) این وضع و دلایل بنیادی آن‌که ریشه در کودکی و عادات روانشناختی و فرهنگی پدر و مادر دارد، را به روی مخاطب خود گشوده است. نمایشی که همواره زوج‌ها به راه می‌اندازند و در آن زندگی می‌کنند، شاید موضوعی تکراری برای صحنه نمایش و پرده سینما باشد اما آروند دشت‌آرای با خلاقیت و بداعتی ستودنی از زاویه‌ای دیگر با محتوایی جدید درنمایش «درباره تصویرت از من تجدیدنظر کن» به آن پرداخته است. تجربه‌ای حیرت‌انگیز و عریان که از لحظه آغاز نمایش تا نقطه پایانی مخاطب را آنچنان درگیر می‌کند که چاره‌ای جز مشارکت در انجام آن ندارد. روشی عملی در تراکنش‌های زندگی که نظریه روانشناختی برن را به وضوح پیش چشم مخاطب می‌گذارد. زوج‌هایی با ملیت متفاوت که طبیعتا خاستگاه فکری و فرهنگی یکسانی ندارند و رفتارهای متقابلشان نیز از آبشخور ژن‌های متفاوت، فرهنگ متضاد و عادات دگرگون ناشی می‌شود. آنچنان عشق و التهابی را به نمایش می‌گذارند که درجهانی که روز به روز کوچکتر و نزدیک‌تر می‌نمایاند، ما را به عمق فاصله‌ها رجوع می‌دهد. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توان علاوه بر مضمون دقیق، واقعی و عینی فرهنگی این نمایش و رابطه ذکر کرد، همانا بندبازی هوشمندانه دشت‌آرای به روی مرزهای بسیار باریک و طولانی واقعیت و نمایش است. به دلیل تکنیک خلق‌شده در این نمایش متأسفانه نمی‌توان رمزگشایی بیشتری داشت، چراکه با لورفتن ... دیدن ادامه ›› آن به یکباره این مرز فرو می‌ریزد. «درباره تصویرت از من تجدیدنظر کن» را باید به نظاره نشست. روش سیال این نمایش به‌گونه‌ای است که به گمانم می‌توان تمام اجراها را دید و هرشب به ابعاد تازه‌ای دست یافت.