تکانم بده
و بخوان
آن سوره همیشگی را
که در چشم های پریشانت
زمزمه میکردم
و در گام های موازی ات با بودنم
آه، تکانم بده
و بگو پدر
چقدر گریه کرده است؟
و این فروردین را به خواب من بیاور
که تمام خانواده برایم
همان سوره را...
و قافله ای باش
از لبخند های ... دیدن ادامه ›› دلتنگت
از حواشی دست هایت
من منتظرم...
برای با تو شدن
با تو نوشتن
از نو زیر باران ها
که کافه های شهر آن شب برای ما فرانسه...
و ما در انحنای شانه هایمان
دو بال برای پریدن بودیم
در دنیای همیشه
که نه امروز و نه فردا های تو خالی...
و من هنوز هم بغض های سر بسته ام را
از دیوار های گلی تنهایی ام می آوزیم
کمی بمان
کمی بیشتر
بگذار در رخوت این تنهایی
اشک هایم را مثل آن روز ها
یکبار دیگر از دیدگانت پنهان کرده باشم
#میلاد_زندی