سلام بر همه دوستان،
باید قبول کرد که آقای رحمانیان سمبل نمایش های نوستالژیک و موزیکال این روزهای نه چندان پر رونق تیاتر کشور میباشند
در دوران کسادی سالن و سوژه نمایش، ایشان به سبک و سیاق خودشان فعالیت میکنند و سالنی جدید از مجموعه ای جدید را انتخاب میکنند تا بتوانند حداقل ها را رعایت کنند
راستی اگر این نمایش در چنین سالنی اجرا نمیشد آیا باید هر روز منتظر توقف این نمایش ( به دلایل غیر منطقی مدیران منتصب سالن های نمایش - مثل استفاده از کلمات مستهجن یا صدای آواز کوتاه هنرپیشه زن ) میماندیم
من از اینکه همچین نمایشی را دیدم بسیار خوشحالم
البته ایشان هنرمندی خوش صدا را از مجموعه هنرمندان توانای تیاتر کشور به من معرفی نمودند که امیدوارم همچنان در ادامه هنر نمایش و خوانندگی موفق باشند - سرکار ... دیدن ادامه ›› خانم کامکار

نمایش در حالت کلی بیشتر از مرور تاریخ فیلم های نمایش داده شده در ایران، رفتار اجتماعی مردمان سرزمین مان را در مواجهه با رویدادهای فرهنگی نشان میدهد
از زمان افتتاح سینما رادیو سیتی تا خاموش شدن صدا و چراغ سینما کاپری، متروپل و آزادی
از دعوت کردن هنرپیشه ها، کارگردانان و نویسنده های مطرح داخلی و خارجی برای افتتاح سینما رادیوسیتی تا خانه نشینی و تنهایی کارمندان سینما آزادی و انباری شدن سینمای معروف متروپل
شاید باید دیدن این تیاتر را برای متولدین قبل از سال ١٣٦٠ توصیه کرد چون روند بررسی فیلمهای اکران شده تا قبل از سوختن سینما آزادی بود و یادآوری رفتارهای اجتماعی مردم تا آن زمان

من ضمن تشکر از آقای رحمانیان برای ساختن چنین حال خوبی برای من از هنرنمایی دوستانی چون آقایان افشین هاشمی، هومن برق نورد، علی عمرانی، حبیب رضایی و خانم مهتاب نصیر پور که هرکدام به تنهایی وزنه ای در هنر نمایش کشور محسوب میشوند کمال تشکر را دارم.
ضمناً آقایان اشکان خطیبی، احسان کرمی و خانمها هانا کامکار، بهنوش طباطبایی و فرشته حسینی کاملاً باورپذیر و حرفه ای نقش خود را ایفا نمودند و امیدوارم با انتخاب های درست و تلاش بیشتر در آینده نزدیک بعنوان چهره های مطرح نمایش معرفی شوند.
راستی آقای سامان احتشامی عزیز ضمن نواختن عالی و پر احساس پیانو دارند یواش یواش بازیگری هم تمرین میکنند