ماشه را کشیدم
پک به پک
پاکت سرخ پوک شد
و من دود

مرد درد را دود می کرد
و درد مرد را پوک..

چه تلخ تکراریست
زجه های فندک
تکیده گی ته سیگارهای لال
و خلسه ی خاکستر مرده در زیرسیگاری خاموش و مغموم

می دانی!
صدایی سرد از درونم می گوید
شاید معجزه از دهان هفت تیرم طلوع کند!





پ.ن
شلیک خواهم کرد