گفتگوی "فرزاد امینی" کارگردان نمایش "آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره.." با کافه آرت

---------------------------------------
فرزاد امینی در گفتگو با کافه آرت، عنوان کرد:
موسیقی «آه شهلا …»ادامه فضاسازی های علیزاده است

فرزاد امینی که ، دارای مدرک کارشناسی ادبیات نمایشی، کارشناسی ارشد فلسفه غرب و دانشجوی مقطع دکتری فلسفه از آلمان است، اظهار داشت که آهنگساز نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره … »، مهدی امینی است و در واقع موسیقی مهدی امینی را می توان ادامه فضاسازی های حسین علیزاده دانست و از آنجا که در تئاتر، به فضای پر هیجان علاقه مندم به مهدی امینی به عنوان آهنگساز مراجعه کردم.

فرزاد امینی، نویسنده، کارگردان، بازیگر، و طراح صحنه نمایش ... دیدن ادامه ›› «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره … »، در گفتگو با کافه آرت، اظهار داشت: نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره .. »، داستان پیچیده ای ندارد. این نمایشنامه، زندگی روزمره و روابط هیجانی-عاطفی زنی به نام شهلا و شوهری به نام داوود را روایت می کند. داوود کارگر است و شهلا، در روابطی که با اطرافیانش، که نام آنها نیز شهلا است، دارد، وضعیتی به شدت سرکوب کننده و تحقیر شونده را تجربه می کند. وی همواره مجبور است برای کمتر کردن احساس حقارت خود، دروغ بگوید. دروغ ها به مرور زمان، پیچیده تر و بحران جدی تر می شودو ….

وی در ادامه افزود: در این نمایش، نام تمامی مرد ها، داوود و نام تمامی زنها، شهلاست. در واقع در این نمایش، یک فرد را در پرسپکتیو های مختلف می بینیم. این نوع انتخاب نام، برای نمایش، برخوردی کوبیستی، مانند نقاشی های پیکاسو است. در تابلو «زن گریان»، زنی را از چهار سمت، می بینیم اما در واقع یک زن گریان وجود دارد.

کارگردان نمایش «مکبث»، در خصوص موسیقی نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره … » را اظهار داشت: موسیقی در نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره … »، نقش فضا سازی ندارد بلکه در شکل گیری وضع دراماتیک کار، تاثیر دارد. می توان موسیقی این نمایش را به حضور گروه موسیقی در نمایش های بومی شبیه دانست. در آن نمایش ها، اعضای نوازنده، به نوعی در اجرای اثز، حضور دارند. موسیقی به صورت زنده اجرا می شود و ساز های رباب، تار، ملودیکا و رباب، در این نمایش، نواخته می شود. آهنگساز این نمایش، مهدی امینی است. حس و حال و زیبایی شناسی موسیقی مهدی امینی، پرخاشگرانه و اکسپرسیونیستی است. عصبیتی که در ملودی و آهنگسازی مهدی امینی در عین ایرانی بودن ، موسیقی او را از خمودگی و در خود فرو رفتگی معروف موسیقی ایرانی، بری کرده است و هیجان را به موسیقی ایرانی آورده است. در واقع موسیقی مهدی امینی را می توان ادامه فضاسازی های حسین علیزاده دانست. حسین علیزاده در اثر «ترکمن»، خود، به قدری پر شور و اکسپرسیونستی سه تار می نوازد که اگر شخصی علیزاده را نشناسد، شاید فکر کند که موسیقی «راک» است. من در تئاتر، به فضای پر هیجان علاقه مندم، از این رو به عنوان کارگردان، همواره به مهدی امینی به عنوان آهنگساز مراجعه می کنم.

سرپرست و بنیان گذار گروه تئاتر «پرومنته»، در خصوص این گروه توضیح داد: تاکید دارم که آن را «تئاتر پرومنته» بنامم، چرا که تا زمانی که «تئاتر پرومنته»، اعضای ثابت نداشته باشد، نمی توان به آن، نام گروه داد. تئاتر «پرومنته» را سال ۸۱ تشکیل دادم. پرومنته، یک خط مشی زیبایی شناسانه را دنبال می کند.در تمام این مدت،یک استیل، مرام و خط فرمال و ساختاری را در کارگردانی و نحوه هدایت بازیگران،شکل دادن به صحنه و درام دنبال کرده ام. در مقوله بازیگری، کاملا مخالف مفهومی «کانسپچوآل» هستم.نام این تئاتر را «تنتنانه» گذاشته ام.

وی در ادامه افزود:نمی گویم روش جدیدی ابداع کرده ام بلکه سنتی پشتم است. روشی که «گروتفسکی» و «یوجینو باربا» و … دنبال کرده اند و دغدغه آن را دارند. این مطالب را از مطالعه آثار آنها آموخته ام. خود را کارگردانی تجربه گرا نمی دانم چرا که بر روی استیل و شیوه خاصی کار می کنم. به قول یکی از دوستانم، در حال بنا کردن یک ساختمان هستم و آجر بر روی آجر می گذارم تا این ساختمان به سرانجام برسد.در طول این ۱۱، ۱۲ سالی که از تاسیس «پرومنته» می گذرد، چند نمایش را در قالب جشنواره اجرا کرده ام و چهار نمایش، را اجرای عموم کرده ام. البته دو نمایشم در سال های ۸۳ و ۸۴، مطلقا مردود شناخته شد و هبچ راهی برای اجرای آن نبود.
نویسنده و کارگردان نمایش «سگ ولگرد»، طراحی صحنه از دید «تئاتر پرومنته» را تشریح کرد: طراحی صحنه برای من به شدت مفهومی «کانسپچوآل» است. به شدت به مفهوم سازی در طراحی صحنه علاقه مندم. برای طراحی صحنه، از ابزار هایی بسیار معمولی، که همه جا هست، استفاده می کنم.از دید من، ابزار صحنه، باید ارتباطی معنا دار ، به نحوی دراماتیک و مفهوم گرا با نمایش، داشته باشد، به طوری که اگر شخصی نمایش را نبیند، ان ابزار برایش چندان معنا دار نباشد.

فرزاد امینی در خصوص مخاطبان نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره …»، اظهار داشت: مانند هر کارگردانی آرزو می کنم این نمایش مورد پسند مخاطبان قرار بگیرد. فکر می کنم این نمایش برای اشخاصی که تئاتر آوانگارد و پیشرو را می شناسند و با کارگاه نمایش، آربی آوانسیان و بزرگان تئاتری که دغدغه جستجو و یافتن زبان منحصر به فرد خود را داشته اند و تلاش می کردند که کار مهمی انجام دهند، آشنا هستند، بسیار جذاب و قابل نقد و بررسی باشد. البته افرادی که از این فضای خموده و شاید تکراری تئاتر خسته شده اند،نیز از دیدن این نمایش لذت خواهند برد.

وی در پایان خبر داد: در حال ترجمه کتابی درباره زیبایی شناسی و فلسفه، نوشته «گروتفسکی» را از زبان آلمانی هستم

نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره … »، از ۱۱ لغایت ۳۰ دی ماه در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان، در ساعت ۲۰:۳۰ اجرا می شود.نویسنده، کارگردان و طراح صحنه این نمایش فرزاد امینی است. در نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره …»، مهدی ابراهیمزاده، مهدی دوستی، ساناز پوردشتی، مونا سهراب حقیقت، مرضیه شاطر طوسی و فرزاد امینی، بازی می کنند. آهنگساز این نمایش مهدی امینی است. در این نمایش، شیما صنعتی، نوازنده تار، پویان جوان نوازنده ملودیکا، میلاد قریشی نوازنده ساز های کوبه ای و مهدی امینی نوازنده تار و رباب است.

نمایش «آه شهلا این گاوی که جلوم داره راه میره …»، »، کاری از «تئاتر پرومنته» است.

---------------------------------------
منبع :کافه آرت