تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 21:59:59
در مورد این نمایش می تونم بگم که نه خوب و نه بد بود، متوسط
بازی ها و به خصوص لهجه ها عالی بودن و مشخص بود خیلی تمرین شده بود و به همه دوستان خسته نباشید میگم.
ولی داستان خیلی کلیشه بود و بارها خوانده و دیده شده حکایت ظلم خان به یه سری روستایی بدیخت و واسه همین نقطه عطف داستان برای من خیلی زودتر از موعد لو رفت و همین ادامه ی کار رو برام ملال آور کرد و از طرفی دیگر داستان خیلی کش پیدا میکرد و داستانهای فرعی که کمکی به جریان داستان نمیکرد زیاد تکرار میشد.
بازی ها و به خصوص لهجه ها عالی بودن و مشخص بود خیلی تمرین شده بود و به همه دوستان خسته نباشید میگم.
ولی داستان خیلی کلیشه بود و بارها خوانده و دیده شده حکایت ظلم خان به یه سری روستایی بدیخت و واسه همین نقطه عطف داستان برای من خیلی زودتر از موعد لو رفت و همین ادامه ی کار رو برام ملال آور کرد و از طرفی دیگر داستان خیلی کش پیدا میکرد و داستانهای فرعی که کمکی به جریان داستان نمیکرد زیاد تکرار میشد.
شقایق فرشته (shfereshte)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۳
ممنون از اظهار نظر و محبتتون...
در پاراگراف دوم نوشته تون به نکته ای اشاره کرده اید که لازم دیدم توضیح مختصری بدهم...
اول اینکه واقعن داستان اگر محدود شود به حکایت ظلم یک خان به یه سری روستایی به قول شما داستان زود لو می رود اما نکته مهم در مورد این نمایش این است که دقیقن داستان های فرعی است. در ساختار اینگونه نمایش ها علاوه بر قصه ای که روایت می شود آن چیزی که مهمتر است آشنایی با یک سری خرده فرهنگ، نوع روابط انسانی و شیوه ارتباطی و شرایط حاکم بر زندگی انسان هایی که کمتر از آنها گفته شده و در روز صحنه تئاتر دیده نشده اند.
جاذبه عمده این آثار همین معرفی است. معرفی آدم هایی که تا به حال شرایط زندگی آنها تغییر نکرده است و همه روی یک سری قبر زندگی می کنند. شما تصور کنید اگر واقعیت زندگی این انسان ها در قصه ای امروزی بیان می شد به هیچ وجه اجازه اجرا پیدا نمی کرد پس قصه بهانه است.
در پاراگراف دوم نوشته تون به نکته ای اشاره کرده اید که لازم دیدم توضیح مختصری بدهم...
اول اینکه واقعن داستان اگر محدود شود به حکایت ظلم یک خان به یه سری روستایی به قول شما داستان زود لو می رود اما نکته مهم در مورد این نمایش این است که دقیقن داستان های فرعی است. در ساختار اینگونه نمایش ها علاوه بر قصه ای که روایت می شود آن چیزی که مهمتر است آشنایی با یک سری خرده فرهنگ، نوع روابط انسانی و شیوه ارتباطی و شرایط حاکم بر زندگی انسان هایی که کمتر از آنها گفته شده و در روز صحنه تئاتر دیده نشده اند.
جاذبه عمده این آثار همین معرفی است. معرفی آدم هایی که تا به حال شرایط زندگی آنها تغییر نکرده است و همه روی یک سری قبر زندگی می کنند. شما تصور کنید اگر واقعیت زندگی این انسان ها در قصه ای امروزی بیان می شد به هیچ وجه اجازه اجرا پیدا نمی کرد پس قصه بهانه است.
۲۶ شهریور ۱۳۹۳
دوست‌دارم
پاسخ
خانم شقایق ممنون از محبتتون لیکن در رابطه با بخش پایانی یادداشتون باید بگم که این نمایش حس این همانی و همزاد پنداری برای دنیای امروز من ایجاد نمیکرد و بیشتر من رو یاد نوشته های دولت آبادی عزیز به خصوص کلیدر می انداخت که همواره فاصله فکری و حسی زیادی رو با اون داشتم.
البته ادراک هر فرد نسبت به حال و گذشته کاملا نسبی و تجربی بوده و میتواند برای هر انسان نسبت به دیگری بسیار متفاوت باشد.
البته ادراک هر فرد نسبت به حال و گذشته کاملا نسبی و تجربی بوده و میتواند برای هر انسان نسبت به دیگری بسیار متفاوت باشد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۱,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۶۰ برنامه
+۹,۳۲۳,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۲۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
